Community

Η ευχάριστη και ανέξοδη θεραπεία της μοναξιάς

Αποκούμπι και σύμμαχος στην καταπολέμηση της μοναξιάς αποδεικνύεται η δυνατή μουσική, σύμφωνα με ερευνητές του Πανεπιστημίου James Cook της Κουινσλάνδης.


Η πρόσφατη μελέτη τους, που δημοσιεύεται στο Personality and Social Psychology Bulletin, προτείνει έναν ευχάριστο τρόπο για τη διαχείριση των αρνητικών αισθημάτων που γέννησε ο αποκλεισμός και η κοινωνική απομόνωση για τις ανάγκες προστασίας από τον νέο κορωνοϊό.


Η έρευνα, που συμπεριέλαβε 12 πειράματα σε περισσότερους από 2.000 ανθρώπους σε Αυστραλία, Σιγκαπούρη, Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ, έδειξε ότι τα υψηλά ντεσιμπέλ αποτελούν καταφύγιο για όσους αισθάνονται αποσυνάγωγοι, είτε πρόκειται για κάποια μουσική ή ακόμη και θορύβους παρασκηνίου, σε αντίθεση με όσους νιώθουν κοινωνικά αποδεκτοί.


«Οι δυνατοί θόρυβοι αποδεικνύονται μια αποτελεσματική καταπραϋντική κίνηση έναντι των ψυχολογικών επιπτώσεων της κοινωνικής αποξένωσης όπως είναι ο κοινωνικός πόνος, αισθήματα θυμού, μοναξιάς και κακή διάθεση», ανέφερε ο Δρ Adam Wang  του Πανεπιστημίου James Cook.


Σύμφωνα με τον ίδιο, η προτίμηση ήχων υψηλής έντασης πιθανώς να μην οφείλεται μόνο σε ψυχολογικούς παράγοντες, όπως η επιθυμία για μεγαλύτερη αισθητηριακή απόλαυση, αλλά να εδράζεται σε μια ανάγκη για κοινωνική επαφή.


Όπως επισημαίνει, η μοναξιά δεν είναι απλώς ένα αρνητικό συναίσθημα, αλλά μπορεί να έχει μακροχρόνιες ψυχολογικές και σωματικές επιπτώσεις. Είναι η ψυχολογική έκφανση του χρόνιου πόνου, παραλληλίζει χαρακτηριστικά, η οποία μπορεί να μειώσει την εργασιακή παραγωγικότητα των ανθρώπων αποσπώντας την προσοχή τους και, ιδίως στον καιρό της πανδημίας, οδήγησε συχνά σε παραβίαση των μέτρων προστασίας.


Ο ήχος δρα ως ένας διαμεσολαβητής μεταξύ των ανθρώπων, «αντανακλά τη φυσική και κοινωνική εγγύτητα με τους άλλους», αναφέρει ο Δρ Wang και επισημαίνει ότι η κοινωνικοποίηση προάγεται κυρίως στα πιο «ζωηρά» και έντονα περιβάλλοντα, οπότε γινόμαστε περισσότερο επικοινωνιακοί με τους φίλους και λιγότερο με τους ξένους.


Η αίσθηση του ανήκειν και της εγγύτητας προς τους άλλους είναι σημαντική κοινωνική ανάγκη του ανθρώπου, η απάντηση στον κοινωνικό αποκλεισμό που μπορεί να πλήξει την αυτοπεποίθηση, τη διάθεση, την ποιότητα ζωής και τη μακροζωία μας.